داستانی از مدیریت خدمات فناوری اطلاعات مبتنی بر ITIL4 (قسمت چهارم)

۱۴۰۱/۱۰/۱۶

طراحی سرویس اغلب بر ادغام بین چندین سیستم متکی است و در چنین مواردی درک سطوح مختلف که در آن یکپارچه سازی ممکن است مدل شود، مهم است. تعدادی از روش‌های ادغام در طول زمان تکامل یافته‌اند، که هر کدام اهداف خاصی دارند و برای موفقیت یکپارچه‌سازی مهم هستند. انتخاب روش یکپارچه سازی مستلزم در نظر گرفتن عوامل متعددی از جمله قابلیت اطمینان، تحمل خطا، هزینه، پیچیدگی، تکامل مورد انتظار، امنیت و قابلیت مشاهده است.

یکپارچگی مطلوب، فرآیندهایی را که زیربنای تحویل ارزش هستند تقویت می کند. برای اینکه ادغام مؤثر باشد، باید بر اساس درک روشنی از ذینفعان متاثر از ادغام باشد و برای حمایت از روش های عملکرد و نیازهای آنها طراحی شود. در ادامه داستانی با همین مضمون جهت درک بهتر مفهوم یکپارچگی و به اشتراک‌گذاری داده‌ها خواهیم پرداخت.

داستان ITIL: یکپارچه سازی و به اشتراک گذاری داده ها

رنی: در ابتدا طرح پایلوت خدمات کرایه دوچرخه ما، دارای حداقل عملکرد خواهد بود، که ما به مرور زمان ضمن مشورت با مشتریان خود آن را بهبود خواهیم بخشید.
سولماز: اگر سرویس جدید محبوبیت پیدا کند، استراتژی ما این است که سرویس کرایه دوچرخه را در شعبه های دیگر Axle مستقر کنیم. مهم است که فناوری، مدل‌های اطلاعاتی و روش‌های توسعه نرم‌افزار را انتخاب کنید که مقیاس‌پذیر و سازگار با زیرساخت‌ها و سیستم‌های Axle موجود باشد.
هنری: ما می توانیم از یکپارچه سازی و اشتراک گذاری داده برای این سرویس استفاده کنیم. اگر قرار است خدمات کرایه دوچرخه موفقیت آمیز باشد، بسیاری از فروشگاه ها و سیستم های داده باید یکپارچه شوند و در صورت لزوم میزان گسترش آن بررسی شود:
- در سطح یکپارچه سازی برنامه، ما به یک سیستم رزرو مشتری نیاز داریم که بتواند هم ماشین و هم دوچرخه را رزرو کند.
- در سطح یکپارچه سازی سازمانی، ما به یک سیستم تراکنش مالی نیاز داریم که به صورت متمرکز مدیریت شود و بتواند در تمام شعب مستقر شود.
- در سطح یکپارچه سازی کسب و کار، ما می خواهیم اجاره دوچرخه را به اجاره کنندگان اتومبیل ارائه دهیم و بالعکس. دادن فرصتی به مشتریان خود برای ترکیب این موارد، ارزش خدماتی را که ارائه می کنیم بهبود می بخشد.